Περπατάω μόνη...
Βράδυ...
Κανένας τριγύρω...
Μια σκιά με ακολουθεί με σταθερά βήματα...
Γυρίζω να δω.
Κανείς!
Η σκιά συνεχίζει να με ακολουθεί...
Περπατάω πιο γρήγορα.
Η σκιά σταθερά πίσω μου.
Γυρίζω να δω.
Δεν υπάρχει τίποτα. Άδειος ο δρόμος.
Σταματάω.
Σταματάει και η σκιά ένα βήμα πίσω μου.
«Φύγε», φωνάζω με όλη μου τη δύναμη.
Κάποτε είχες υποσχεθεί να είσαι για πάντα μαζί μου.
Φτάνει πια...
Δεν αντέχω άλλο τις σκιές...
4 comments:
όσο υπάρχει φως θα υπάρχουν και σκιές!
;-)
etsi einai :)
Kalhmera!
Να περπατας μοναχα τις νύχτες χωρις φεγγαρι...
Ετσι κανω και γω χρονια τωρα...
Και θα δεις, θα μεινεις πραγματικα μονη...
Καλησπερα
Kalhspera Maria mou :)
Post a Comment