Thursday 25 July 2013

Παντού μικρές πληγές...



Υπάρχουν παντού μικρές πληγές... Γρατσουνιές που ξαφνικά πονάνε....

Κοιτάζω μέσα μου τα ράμματα να ανοίγουν και το αίμα να τρέχει. Βάζω το χέρι να καλύψω την πληγή. Ένστικτο....

Και μετά το βγάζω και κοιτάω το αίμα να τρέχει. Πονάει...

Χαμογελώ και ένα δάκρυ τρέχει από τα μάτια μου. Πέφτει πάνω στην πληγή και απλώνει το αίμα στο πάτωμα.

Τρόμος!!

Τόσα χρόνια σ'αγαπώ... τόσα χρόνια σε πληγώνω, με πληγώνεις, με γιατρεύεις... με πονάς και με κάνεις να χαίρομαι.

Αυτή η πληγή μοιάζει να είναι διαφορετική... Το άγγιγμα σου δεν σταματάει το αίμα...

1 comment:

ΑΝΤ ΑΥΤΟΥ said...

Αγάπα την πληγή και θα επουλωθεί σύντομα.