Ετών 30

Λοιπόν, για να τελειώνουμε
Το τράβηξα ως την άκρη
Μα είναι από λάστιχο
Δε σπάει αν τεντωθεί.

Όσα με ξημερώνουνε
Πετιούνται απ’ το κρεβάτι
Φτιάχνουν μεσάνυχτα καφέ
Και βάζουν μουσική

Ετών τριάντα αισίως πάντα
Μοιάζει με γέφυρα που ενώνει δυο εποχές
Ό,τι έχει γίνει δε ρίχνει ευθύνη
Ρίχνει ένα κλάμα και ποτίζει αντοχές

Λοιπόν, για να τελειώνουμε
Όταν δεν έχει ήλιο
Αφήνω σπίτι τα γυαλιά

Λοιπόν για να τελειώνουμε
Με τράβηξα ως την άκρη
Μα είμαι από λάστιχο
Δε σπάω αν τεντωθώ
Και φτάνει ως εκεί....