Tuesday 14 October 2008

Θέλω ένα παραμύθι...

Δεν είναι οι αγάπες ποτέ όπως στα παραμύθια.
Κανένας μαγικός πρίγκηπας δεν θα καταφέρει με τα φιλιά του να σε βγάλει απο το λήθαργό σου.
Κανένας ιππότης δεν θα σκοτώσει τους δράκους της ζωής σου.
Καμιά νεράιδα δεν θα σε μεταμορφώσει σε πριγκήπισα και κανένας πρίγκηπας δεν θα ασχοληθεί να βρεί σε ποιόν ανήκει το γοβάκι που έχασες.
Σήμερα η σταχτομπούτα καθαρίζει ακόμα την κουζίνα της περιμένοντας κάτι να αλλάξει...
Η ωραία κοιμωμένη κοιμάται τα βράδυα μόνη προσμένοντας τον πρίγκηπα που δεν έρχεται...
Η χιονάτη δάγκωσε το μήλο και έμεινε με τη γεύση του δηλητήριου στο στόμα...

Κανένας δεν θα δώσει τη ζωή του για την αγάπη. Εδώ που τα λέμε, ούτε καν μέρος της ζωής του δεν θα δώσει. Γιατί να θυσιάσουμε; Γιατί να αλλάξουμε; Αφού μπορούμε κάλλιστα να αφήσουμε τα «Προβλήματα» πίσω μας και να πάμε για άλλα.
Ποιός παλεύει για τη σχέση του στις μέρες μας;
Ποιός παλεύει να κρατήσει δίπλα του αυτόν που αγαπά;

3 comments:

Anonymous said...

συμφωνω με οσα λες... θελει προσπαθεια η αγαπη...αλλα ποιος προσπαθει πραγματικα?

antinetrino said...

Eγω πάλι νομίζω ότι η αγάπη είναι κάτι που συμβαίνει χωρίς προσπάθεια...άμα αρχίσεις τις προσπάθειες, στραβώνει το πράγμα....

antinetrino said...

Eγω πάλι νομίζω ότι η αγάπη είναι κάτι που συμβαίνει χωρίς προσπάθεια...άμα αρχίσεις τις προσπάθειες, στραβώνει το πράγμα....