Thursday 27 November 2008

Μάνα, λὲς νὰ εἶναι κληρονομικὴ ἡ πραγματικότης;




Ἔτσι...


χωρὶς ποτὲ νὰ μοῦ διαβάσεις παραμύθια,


ὅπως χωρὶς σὲ μεγαλώσανε καὶ σένα...


....


Κι ἐγὼ ὅπως ἐσὺ ποτὲ δὲ διανοήθηκα


σπιτάκι φωτισμένο στὸ βάθος νὰ διακρίνω


ποτὲ δὲν μπῆκα στῆς Χιονάτης τὴ δανεικὴ ὁδὸ


δὲ χώθηκα ποτὲ σὲ ξένη σούπα νὰ κοιμηθῶ


οὔτε ξεπαγιασμένη καταβρόχθισα


μικρόσωμο κρεβάτι μὲ νάνους σκεπασμένο


γιὰ νὰ κρατιέται ζεστουλό.



Μάνα, λὲς νὰ εἶναι κληρονομικὴ ἡ πραγματικότης;

2 comments:

Anonymous said...

Μαφαλτα......απλα Υπεροχο καλη μου......την αγαπη μου παντα......και μια πανεμορφη μερα να εχεις......φιλια πολλα

Mafalda said...

s'euxaristw :)
Kalh mera kai se sena, na'sai kala...