Thursday 19 February 2009

Αμφιβολίες


Αμφιβολίες.
Ο χειρότερος εχθρός μας.
Να μην ξέρεις τί γίνεται... να αμφιβάλλεις αν τα λόγια λένε αλήθεια και αν οι πράξεις υποκινούνται απο αγνά συναισθήματα. Να μην μπορείς να καταλάβεις αν σ’αγαπάει ή αν παίζει μαζί σου. Να μην μπορείς να καταλάβεις αν είναι πραγματικά οσο ειλικρινής φαίνειται ή αν έχει κάτι άλλο στο μυαλό της. Να μην μπορείς να εμπιστευτείς... Να μην μπορείς να ησυχάσεις...
Γιατί οι αμφιβολίες φωλιάζουν παντού μέσα σου και κάθε στιγμή, σε κάθε χτύπημα του τηλεφώνου, σε κάθε γράμμα, σε κάθε σημείωση ξεπροβάλλουν και σε αναστατώνουν.
Κάποιος είπε κάποτε πως η κατάρα του ψέυτη δεν είναι το οτι δεν τον πιστεύουνε. Αλλά οτι εκείνος δεν μπορεί να πιστέψει!!
Και δεν υπάρχει μεγαλύτρερη κατάρα απο το να μην μπορείς να πιστέψεις. Απο το να βρίσκεις συνομωσίες παντού, απο το να μην εμπιστεύεσαι κανένα...
Αμφιβολίες...
Πρώτα απο όλα και πάνω απο όλα για τον ίδιο σου τον εαυτό. Γιατί ίσως να μην είσαι αρκετά καλός, γιατί ίσως να μην είσαι αρκετά όμορφος, έξυπνος κτλ κτλ...
Και μετά για τον άλλο... για τους άλλους...

Γιατί έχουν συμβεί τόσα στη ζωή σου, τόσες αναποδιές, τόσες προδοσίες, τόσες ψευτιές και τόσα πισώπλατα μαχαιρώματα, που θες δεν θες γίνεσαι επιφυλακτικός.
Και θέλω να σου πώ συγνώμη για όσες φορές μου είπες την αλήθεια κι εγώ δεν σε πίστεψα... Και θα θελα να μπορούσες να μου πείς κι εσύ συγνώμη για όσες φορές πίστεψα τα ψέματά σου...
Και θέλω να σου πώ λυπάμαι που φτάσαμε ως εδώ... και οτι όλα θα μπορούσαν να είναι αλλιώς και οτι... Και πολλά άλλα θέλω να σου πώ...
Μα τελικά, μόνο ένα έχει σημασία.
Ίσως κάποτε με καταλάβεις, όταν κι εσύ προδοθείς απο ανθρώπους που αγαπάς. Ίσως τότε καταλάβεις γιατί... Αν και δεν στο εύχομαι ποτέ να πάθεις κάτι τέτοιο.!
Δεν παίρνω τίποτα πίσω. Όσα σου έδωσα, κρατησέ τα. Όλα ήταν αληθινά. Όλα... Και οι φόβοι και οι ανησυχίες και τα χαμόγελα...
Κρατησέ τα...
Κι αν ποτέ ξανανταμώσουμε, κι αν τότε η κατάσταση το επιτρέψει, θα σου δώσω και τα υπόλοιπα...
Χωρίς αμφιβολίες πια...

2 comments:

Μαρια Νικολαου said...

Δεν παίρνω τίποτα πίσω. Όσα σου έδωσα, κρατησέ τα. Όλα ήταν αληθινά. Όλα... Και οι φόβοι και οι ανησυχίες και τα χαμόγελα...
Κρατησέ τα...
Κι αν ποτέ ξανανταμώσουμε, κι αν τότε η κατάσταση το επιτρέψει, θα σου δώσω και τα υπόλοιπα...
Χωρίς αμφιβολίες πια...
-------------

Ti να πω, σα να βρηκα ενα μεγαλο κομματι του εαυτου μου εδω μεσα

Mafalda said...

Ligo polu oi anthrwpoi idioi eimaste. Mesa sthn diaforetikothta mas exoume tosa polla koina pou mas kanoune na anagnwrizoume ta provlimata kai tis xares mas stis zwes twn allwn diarkws.

Kalhmera kai pali :)