Είναι εξάρτηση να περιμένεις από τους άλλους να σου χαρίσουν την αγάπη. Η αγάπη όντως είναι η μεγάλη πλήρωση της ύπαρξης, αλλά μόνο όταν πρόκειται για αγάπη που δίνεις. Όσο κι αν αγαπιέσαι, το ανικανοποίητο θα επιμένει ζοφώδες στην καρδιά, αν αυτή η καρδιά δεν μπορεί να αγαπήσει. Γεμίζουμε μονάχα απ' την αγάπη που εμείς δίνουμε, από την πίστη που ασκούμε, από όσα δικά μας χαρίζουμε. Ακόμη κι η ψυχή διά της απωλείας της κερδίζεται.
Είναι μοίρα ή ελεύθερη επιλογή η ικανότητά μας στο συναίσθημα;
Πρέπει να είναι ελεύθερη επιλογή, γι' αυτό και η καρδιά είναι διαρκώς θυμωμένη με τον μίζερο εαυτό μας που τη στενεύει. Κι αν είναι δύσκολο να βρίσκουμε αγάπες, είναι πολύ πιο δύσκολο να αγαπάμε· προϋποθέτει μεταστροφή της εγωιστικά εκπαιδευμένης προσωπικότητάς μας κάτι τέτοιο. Όσο την αρνούμαστε τη μεταμόρφωση, η επιδημία της ανίας και της κατάθλιψης εξαπλώνεται, σαν φάντασμα στοιχειώνει τη ζωή μας.
Λέγεται πως: «Μελαγχολία είναι η αξόδευτη αγάπη...»
Αποσπασμα απο το βιβλίο "το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης" της Μάρως Βαμβουνάκη
5 comments:
αξόδευτη, ανεπίστρεπτη, ανανταπόδοτη, άχρωμη..θα μπορούσα να βάλω πολλά α..
Αξόδευτη που γίνεται ξοδεμένη..και πάλι αξόδευτη..και πάλι ξοδεμένη..Καλησπέρες αγάπης..
καταρχάς καλώς σε βρίσκω Mafalda!!!
Εγώ νομίζω πως είναι η ικανότητά μας στο συναίσθημα!
Όμορφο απόσπασμα
Καλό βράδυ!
* ola auta kai polla alla Tovene...
*Dikio exeis Onar, gia ayto kai mporpoume na proxwrame...
*Jim... H ikanothta mas sto sunaisthima einai pou ? ti?
Kalhspera se olous :)
Στο να μπορούμε να αισθανθούμε αυτό θέλω να πώ, δεν ξέρω αν στην εποχή μας όλοι αισθανόμαστε, όσοι μπορούν να το κάνουν είναι τυχεροί.
Post a Comment