Friday 6 March 2009

Άξιζε τόσος πόνος;;

Μερικές φορές,


τα όμορφα πράγματα τελειώνουν


και πονάνε


και ματώνουν...



Και σκέφτεσαι...



Άξιζε τόσος πόνος


για μια στιγμούλα ευτυχίας;




"- Μη ζητάς συγνώμη, του λέω μαλακά. Με πόνεσες μέχρι θανάτου και σ'ευχαριστώ. Για να πονέσω τόσο φριχτά, φαντάσου πόσα μου χάρισες..." Μ.Β.

5 comments:

Μαρια Νικολαου said...

Aλήθεια.....πόσες στιγμούλες ευτυχιας περιέχουν 12 χρόνια...

Φαντάσου μετά ποσες ειναι οι στιγμές του πόνου...

Καλημερα να εχεις

Anonymous said...

γεννηθηκα με ενα σου φιλι


πεθανα οταν με παρατησες


ΕΖΗΣΑ ΟΣΟ Μ ΑΓΑΠΗΣΕΣ........

ΑΝΤ ΑΥΤΟΥ said...

Kαλημέρα...
ΤΟ για πάντα λίγο μπροστά στην στιγμή...Τί κι αν ο πόνος έγινε στοργή....

Mafalda said...

Prwi prwi ksupname oloi blepw.
Thn pio zesth mou kalhmera sas euxomai :)

Φαίδρα Φις said...

είναι αυτό που είπες στο τέλος

όταν σε πονάει κάποιος μέχρι θανάτου
τότε σίγουρα αξίζεις τη μεγαλύτερη ευτυχία

σε φιλώ κορίτσι!