Thursday 9 April 2009

Aνάγκη της καρδιάς

Έξω έχει ήλιο... Και μέσα νομίζω το ίδιο...
Πάω μέχρι την πόρτα μα δεν βγαίνω. Σε ψάχνω...
Μου ‘γινες ανάγκη της καρδιάς και δεν πάω πουθενά πια χωρίς εσένα.
Μην με παρεξηγείς... Δεν είναι πως δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου.
Είναι που κοντά σου ζώ ευτυχισμένα... Είναι που κοντά σου, ανθίζω... είναι που κοντά σου αναπνέω πιο ελέυθερα!.
Ποιός είπε ποτέ πως οι σχέσεις είναι καταπίεση;
Εγώ μαζί σου νοιώθω πιο ελέυθερη απο ποτέ.

5 comments:

Μαρια Νικολαου said...

Ξερεις ποιο ειναι το δυσκολο μα και τραγικο συνάμα?
Να μην μπορεις να ζεις μακριά του μα ούτε και κοντά του...

Mafalda said...

auto einai pragmatika tragiko!!

Anonymous said...

Εγώ μαζί σου νοιώθω πιο ελέυθερη απο ποτέ.
AYTOΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Bουλα. said...

Είναι που κοντά σου, ανθίζω... είναι που κοντά σου αναπνέω πιο ελέυθερα!.Ομορφα τρυφερα λογια!

Anonymous said...

και να μην τελειωσει ποτε σου ευχομαι.