Saturday 18 July 2009

ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΜΙΑ ΤΡΥΠΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΥΦΤΩ ΜΕΣΑ!!!

"ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΜΙΑ ΤΡΥΠΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΥΦΤΩ ΜΕΣΑ!!!

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ!
ΟΛΟΙ ΚΑΤΙ ΘΕΛΟΥΝ,ΚΑΤΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ,ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΛΩΣ ΝΑ ΕΚΤΕΛΩ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΝΑ "ΕΚΤΕΛΩ" ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ....

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΩ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΑ ΠΛΗΓΩΣΩ ΞΑΝΑ.

ΠΕΣ ΜΟΥ... ΓΙΝΕΤΑΙ?

Ο A ΕΜΑΘΕ, ΤΣΑΚΩΘΗΚΑΜΕ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ. ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕ, ΗΤΑΝ ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΗΡΕΜΗΣΕ, ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΓΩ ΙΚΕΤΕΥΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ: ΝΑ ΜΕ ΔΙΩΧΝΕΙ ΜΑΚΡΙΑ ΤΟΥ! ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΑΝΕ, ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΘΗΚΕ, ΚΛΑΙΕΙ, ΠΙΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕ ΧΑΣΕΙ!

ΚΙ ΕΓΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΣΟ ΠΟΝΕΣΑ,ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΚΛΑΨΑ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ΠΑΤΕΡΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΕ 5 ΧΡΟΝΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΧΩ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΜΟΥ....................................................."


Το παραπάνω δεν είναι κομμάτι της ζωή μου άμεσα.
Είναι όμως η ψυχή κάποιου που αγαπώ και που ψάχνει για μια συμβουλή... για λίγη βοήθεια...
Για ο,τι έχετε ευχαρίστηση...

8 comments:

Diasporos said...

Marriage counseling απο επαγγελματία. Αν είναι ανοιχτός συναισθηματικά ο άντρας και πραγματικά θέλει την αλλαγή, υπάρχει ελπίδα. Αν αυτή μπορεί να συζητήσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει χωρίς να καυγαδίζει τότε υπάρχει ελπίδα. Όμως να υπάρχει χρονοδιάγραμμα, πχ 1 χρόνος therapy. Αν δέν δεί η γυναίκα αποτέλεσμα, τότε το διαζύγιο είναι η καλύτερη λύση για όλους.

Μαρια Νικολαου said...

Aπό τη στιγμή που γραφεις ... εχω το δικαιωμα απλα μιας γνωμης.
Ανθρωπος που θα με χτυπουσε έστω και μια φορα δεν θα γυρνουσε ποτε σε μενα ξανα, κιας ειχα και παιδια μαζί του.
Αυτο ειναι το τραγικο λαθος που κανουν πολλες γυναικες .
Μην ξεχνας πως τα παιδια φευγουν καποια στιγμή, αλλα και μικρα να ειναι , ποτε δεν ξερεις πως θα αντιδρασει ο αλλος την οποια δεδομενη στιγμή.
Δεν ειναι κριμα να διαλυθεις μεσα σε 5 χρόνια.
Κριμα θα ταν να διαλυθεις μετα τα 20. Αλλα και παλι καλυτερα μια ηρεμη ζωή παρα τετοιες περιπετειες.
Απαράδεκτος οπως κι αν εχει.

(Δεν μιλω απαραιτητα για σενα οπως λες παραπάνω αλλα για οποιον του συμβαινει αυτο)

Εγω ειμαι παντρεμενη 21 χρονια και εχω μεγαλα παιδιά .
Δεν εχω τσακωθει ποτε γιατι και οι δυο μας ελεγχουμε την οποια κατάσταση.
Ξερει ομως ο αντρας μου, πως αν τολμησει ποτε να κανει την κινηση και μονο να σηκωσει χερι εχει φυγει.
Ετσι απλα χωρις φωνες και φασαριες.
Την χειροδικια την απαγορεύουν οι ψυχες. Οι ζωές. Οι ανθρωποι. Εμεις.
Κανεις δεν ανηκει κανενος .
Μονο τα παιδια μας , μας ανηκουν , μα κι αυτα εχουμε δικαιωμα να τα σεβομαστε και φυσικα να μας σεβονται.
Το αν δεν θελει να με χασει ο αλλος ας το σκεφτοταν πριν το παιξει "άντρας".
Τα ποτα και ολα τα χαζα που κανουν μου ειναι παντελως αδιαφορα.

Μαρια Νικολαου said...

Μην κάνεις (ει) το λαθος να πεις -ηταν εκτος ελεγχου μα τώρα ηρεμησε- και θελησεις να συγχωρήσεις..
Δεν γεννήθηκα Θεός να συγχωρώ. Γεννήθηκα άνθρωπος και εχω καθε δικαιωμα να με σεβονται εφοσον κανω και γω το ιδιο.
Θα συγχωρήσω πολυ απλά πράγματα.
Χειροδικια ποτε

Anonymous said...

πως μπορει να ειναικ κανεις καλος για τα παιδια του όπως το περιγραφει η φιλη σου οταν δεν ειναι ενταξει στη γυναικα του για πολλα χρόνια?τα παιδια όλα τα εισπράτουν..το να βλεπεουν την μανα τους κακοποιημενη συναισθηματικα δεν νομιζω να τον χαρακτηριζει ως καλο πατερα

πιστευω απλα οτι δεν θελει να χανει τα σιγουρα..ειχε ολο τον χρονο δικο του και τις ευκαιριες..δεν πιστευω θα αλλαξει..μολις σιγουρεψει την φιλη σου θα κανει τα ιδια!!

dokisisofi said...

Τι ωραία που το θέτεις: "ότι έχετε ευχαρίστηση".
Όλοι δίνουν αφειδώλευτα συμβουλές, όλοι αποστασιοποιημένα παριστάνουν τους ειδήμονες. Την λύση ή την διάλυση όμως την ξέρουν οι άμεσα εμπλεκόμενοι. Ας ψάξουν να βρουν τί τους έδεσε εξαρχής, και να ελέγξουν ο κόμπος χαλάρωσε, κόπηκε, ή δεν υπήρξε ποτέ.
Θα μου πείς και τα παιδιά, δέσιμο είναι...αλλά για να μην καταλήξουν όλοι για δέσιμο, ας το φιλοσοφήσουν λίγο από μόνοι τους.
Αυτοί ξέρουν καλύτερα..

mauveair said...

Υπάρχει η λέξη υπομονή αλλά και η λέξη όριο. Ζυγίζεις τα πράγματα και αποφασίζεις. Εσύ ξέρεις καλύτερα...

Mafalda said...

Einai wraio panna akous th gnwmh twn allwn panw se ena thema. Sou anoigei ta matia.
Oi apofaseis einai duskoles. Panta!! Kathe apofash koubalaei to baros ths kai einai kati pou den mporeis na apofugeis.

Sas euxaristw gia thn bohtheia. Tha ths ta steilw kai elpizw na th bohthisoun na parei mia apofash. kai na anteksei to baros ths!!

μαριάννα said...

Πολύ δύσκολο θέμα και δεν παίζει εδώ το άσπρο μαύρο. Ξεκάθαρη λύση δεν υπάρχει και ειδικά ως συμβουλή από τρίτους. Η ίδια ξέρει τί θέλει. Και η ίδια ξέρει αν το αδίκημα είναι μια «κακιά στιγμή» μοναδική ή αν είναι επαναλαμβανόμενη. Τα παιδιά είναι ισχυρός λόγος παραμονής και θυσίας, αν είναι καλός πατέρας. Είναι όμως κάποιος καλός πατέρας όταν δε σέβεται τη μάνα των παιδιών του; Πολύ μπέρδεμα... Ως αξίωμα όμως θα έθετα το ότι κανείς δεν αγαπά τα παιδιά όσο ο φυσικός τους γονιός και ότι το καλύτερο είναι να μεγαλώνουν και με τους δυο γονείς τους. Εν τέλει, μόνο εκείνη ξέρει τί πρέπει να κάνει...