Μέσα στο φάκελο ήταν και το γράμμα της Κατερίνας...
Αγάπη μου,
Το ένοιωθα απο καιρό πως θες να φύγεις. Κάτι μέσα μου, το φώναζε διαρκώς μα έκανα πως δεν ακούω. Δεν ήθελα να δώ την αλήθεια. Δεν ήθελα να σε χάσω!
Τώρα βλέπω πιο καθαρά...
Χτίζω τη ζωή μου πάνω στη δική σου... Πατάω πάνω σου να στηριχτώ και πέφτω. Κι όλο αναρρωτιέμαι τι φταίει...
Τώρα ξέρω...
Τώρα ξέρω πως τίποτα δεν μπορεί να στεριώσει πάνω σε χαλάσματα... Και απο τη δική μας σχέση δυστυχώς μόνο χαλάσματα έχουν μείνει. Ίσως και να μην υπήρξε ποτέ τίποτα άλλο.
Το ήξερα πως η αγάπη σου δεν φτάνει τη δικιά μου, το ήξερα πως δεν είχες την ίδια φλόγα που θέριευε στα στήθη μου κάθε φορά που σε αντίκρυζα... Το ήξερα πως κάποια μέρα μια άλλη γυναίκα θα σου ανάψει αυτή τη φλόγα και... και τότε θα με αφήσεις.
Και να που εκείνη η μέρα ήρθε. Και να που οι μεγαλύτεροί μου φόβοι βγήκαν αληθινοί. Και να που τώρα πρέπει θέλω, δεν θέλω, να τους αντιμετωπίσω.
Το ξέρω πως είναι εκείνη. Το ήξερα απο το πρώτο λεπτό. Όταν το άγγιγμά σου άλλαξε, όταν το βλέμμα σου άδειασε. Το ήξερα πως είναι εκείνη αλλά δεν άντεχα να μην πιστέψω τις ατέλειωτες δικαιολογίες σου. Δεν άντεχα να δώ την αλήθεια κατάματα.
Θέλω να ξέρεις οτι εγώ δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου. Δεν θέλω να ζήσω μακριά σου. Δεν θα ζήσω μακριά σου!!
Ναι, μόνο αυτό θέλω να ξερεις...
Σ’αγαπάω,
Η Κατερίνα σου
(Συνεχίζεται...)
6 comments:
Λόγια, λόγια ....
Διαφωνώ με το Λάκη.......(και το ξερει... ή μάλλον το υποπτεύεται)
Παντως διαφωνω και το ξερω καλυτερα εγω απ τον καθενα
@Μαρία Ν
κι όμως ζεις (και εγώ ζω) άσχετα με το είδος της ζωής
Zωντανή νεκρή να μου λειπει
ή το ενα ή το αλλο Λάκη μου.
kαι παγωτο ΕΒΓΑ τρωω και ειναι μαπα αλλα το σπιτικο που φτιαχνω δεν συγκρινεται...
Γι αυτο σου λεω...ασε...
Παγωτό να είναι δηλαδή κι ότι να 'ναι!!!!
όχι θενκς δεν θα πάρω
Post a Comment