Σε κοιτώ το πρωί να ετοιμάζεσαι, να ντύνεσαι, χτενίζεσαι για τη δουλειά, βαζεις το χλωμό κραγιόν σου και ρίχνεις μια γρήγορη ματιά στον υπολογιστή.
Περιμένεις ένα μήνυμα , μια λέξη... Μα απο ποιόν; Μα γιατί; Ποιά ανάγκη, ποιά οφειλή σε κάνει να γυρνάς και να ψάχνεις εκεί που αγκάθια βρήκες μόνο στο παρελθόν;
Δεν στο είπα...
Η ζωή τρέχει! Κυνήγησέ την.
Δεν στο είπα...
Όλα έχουν τελειώσει εδώ. Αυτό το παραμύθι, όσες φορές κι αν το διαβάσεις θα έχει άσχημο τέλος.
Δεν στο είπα...
Κλείσε την πόρτα και βγές στον ήλιο. Βάλε το χλωμό κραγιόν στο συρτάρι και φόρα εκείνο το ρόζ που σε κάνει να λάμπεις.
Δεν στο είπα...
Είσαι όμορφη όταν γελάς...
Δεν στο είπα...
Συγνώμη!
4 comments:
γυρνάει στο παρελθόν...κακώς!
Μα, ποιός μπορεί να το διαγράψει?
Η ζωή τρέχει, κυνήγησέτην με ένα πιο φωτεινό κραγιόν. Το παρελθόν θα είναι πάντα εκεί, δε μπορεί να φύγει. Αλλά μην το κρατάς μαζί σου, κράτα μόνο ότι καλό σου άφησε!
Συγγνώμη... Τι δύσκολη λέξη... Ποιός μπορεί, αλήθεια, να την πει και να την εννοεί από την καρδιά του?
Τώρα γιατί αυτή η ανάρτηση με πήγε πίσω στο παρελθόν; Και ξέρεις, το παραμύθι το συνηθίζεις εύκολα, και ας ξέρεις από την αρχή το τέλος.
Αφού όμως δεν έχουμε τη δύναμη να το σταματήσουμε, τουλάχιστον ας το ζήσουμε......ξανά και ξανά ....δυστυχώς.
@ fairy
einai duskolo na sugxwreis. Ma pio duskolo einai na dexesai th sugnwmh.
@elph
Einai arage mia dikaiologia gia na kruftoume pisw apo thn adunamia mas? Isws... isws kai oxi...
Kalhspera sas :)
Δεν στο είπα...
Η ζωή τρέχει! Κυνήγησέ την.
Εύκολο να το λες... (Πάντως σε ευχαρίστώ που "μου το έιπες" :) )
Την καλησπέρα μου.
Post a Comment