ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Τα παρακάτω είναι ιδέες του συμπατριώτη Στάθη Παπασταθόπουλου που ζει μεν στο Βέλγιο, είναι όμως φανατικός εραστής της Ελληνικής γλώσσας.

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Τα λήγοντα σε –χώσεως, -χύσεως, -μπήξεως,, καθώς και ο αριθμός τρία (3) συντάσσονται «με το συμπάθιο».

Όλα τα λήγοντα σε –ούτσος φανερώνουν ανδρεία ή σοφία και συντάσσονται γενικώς με όλες τις λέξεις π.χ. Ανδρούτσος (ανδρεία), Παπανούτσος (σοφία). Εξαιρούνται τα: Γιούτσος και Πούτσος πού ναι μεν φανερώνουν ανδρεία, αλλά συντάσσονται μόνο με το «έμπαινε».

Όλα τα λήγοντα σε –ανα είναι ηδονής σημαντικά π.χ. πουτάνα, φακλάνα, νταρντάνα, γαγκλάνα κ.λ.π. Εξαιρούνται το καμπάνα ως κρούσεως σημαντικό και το Αλαμάνα ως ιστορικό τοπωνύμιο.

Όλα τα –αράς είναι μεγέθους σημαντικά, όπως πουτσαράς, κοιλαράς, κωλαράς. Εξαιρείται ο φουκαράς.

Όλα τα λήγοντα σε –ίδι είναι χρήσεως και εργασίας σημαντικά, π.χ. ψαλίδι, κατσαβίδι.
Εξαιρείται το αρχίδι, το οποίο εμφανίζεται στις εξής μορφές:
α. Ως βρώσεως σημαντικό «φάε ένα αρχίδι»,
β. Ως κλάσεως σημαντικό (μόνο στον πληθυντικό) «κλάσε μας τ' αρχίδια»,
γ. Ως ορεκτικό «τσίμπα ένα αρχίδι» και
δ. Ως δηλωτικό ποιότητας ατόμων:
-επαινετικά: «Διευθυντής με αρχίδια»
-υποτιμητικά: «Αρχίδια Διευθυντής»

Όλα τα λήγοντα σε –ακας δουλεύουν επί 8ώρου βάσεως: δασοφύλακας, νυκτοφύλακας, χωροφύλακας κλπ. Εξαιρείται ο μαλάκας πού δουλεύει επί 24ώρου βάσεως.