Ζηλια...
Γιατί ζηλεύουμε;
Γιατί δεν μπορούμε να κοντρολάρουμε τα συναισθήματά μας;
Γιατί ακόμα και σε μια μακρόχρονη δοκιμασμένη σχέση, δεν μπορούμε να αποφύγουμε αυτό το συναίσθημα της ζήλιας;
Μερικοί λένε οτι ζήλια είναι μια συναισθηματική εμπειρία στην οποία ένα άτομο απειλείται απο την πιθανή απώλεια μιας σημαντικής σχέσης με ένα άλλο άτομο. Άλλοι υποστηρίζουν οτι ζήλια είναι ένα τύπος αβεβαιότητας, και φόβου...Ίσως «Ζηλεύουμε ό,τι δεν έχουμε ολόκληρο»...
Η ζήλια δέν είναι βασικό συναίσθημα, αλλά περιέχει βασικά συναισθήματα.
Περιέχει θυμό, λύπη, απέχθεια... που είναι βασικά συναισθήματα, και τα οποία όλα μαζί οδηγούν στο συμπέρασμα οτι ο εραστής μας είναι άπιστος.
Πώς μπορείς να ελέγξεις τη ζήλια;
Μερικοί λένε οτι η ζήλια γεννιέται μαζί με τον έρωτα... Πεθαίνει όμως και μαζί του;
Ο Λ. Τολστόι, σημειώνει ο Όσσο, είχε μία τόσο ανυπόφορα ζηλιάρα γυναίκα, που έφτανε να ζηλεύει ακόμη και τα γραπτά του. Η γυναίκα του θεωρούσε πως το να γράφει μπροστά της είναι ασέβεια προς το πρόσωπό της. Έτσι, έγραφε μακρυά από το σπίτι, στα χωράφια και τα παγκάκια...Και το εντυπωσιακότερο είναι πως στα γραπτά του περιγράφει τέλειες αγάπες...Την τελευταία μέρα της ζωής του τόσο δεν άντεχε τη συμπεριφορά της γυναίκας του, που βγήκε και πήγε στο σταθμό, όπου τον βρήκαν νεκρό σε ένα παγκάκι...
Το λεξικό λέει οτι ζήλια είναι το συναίσθημα που νιώθει κάποιος, όταν επιθυμεί να αποκτήσει τα αντικείμενα ή τα χαρίσματα ή τις κοινωνικές συναναστροφές ενός άλλου προσώπου και το ανταγωνίζεται, θεωρώντας ότι τα αντίστοιχα δικά του είναι υποδεέστερα ή το συναίσθημα που νιώθει κάποιος, όταν επιθυμεί την αποκλειστικότητα της αγάπης ενός αγαπημένου προσώπου ή φοβάται ότι θα την χάσει.
Τα δύο φύλα διαφέρουν στο είδος της ζήλιας που βιώνουν. Ερευνες που έγιναν σε διάφορες χώρες και πολιτισμούς -από τις ΗΠΑ μέχρι τη Ζιμπάπουε- έδειξαν ότι παντού οι γυναίκες φοβούνται συνήθως περισσότερο τη συναισθηματική και όχι τόσο τη σεξουαλική απιστία. Αντίθετα, οι άνδρες θεωρούν ότι απειλούνται περισσότερο από τη σεξουαλική απιστία. Τελικά μπορούμε να γλιτώσουμε απο το συναίσθημα της ζήλιας;
Θέλουμε να γλιτώσουμε απο το συναίσθημα της ζήλιας;
....
2 comments:
Βασικά, αν κάποιος τα έχει καλά με τον εαυτό του και τα έχει βρει με τον άλλο, ποιος ο λόγος να ζηλεύει?? Εννοώ, αν αυτοί οι δύο έχουν κάτι δικό τους, τελείως προσωπικό και κινούνται στα δικά τους μήκη κύματος, τότε να ζηλεύει ο ένας τον άλλο.... γιατί??
Για να μην γυρίσει ο άντρας και κοιτάξει άλλη γυναίκα?? Για να μην νοιώσει άνετα μαζί με κάποια άλλη?? Για να μην κοιμηθεί η κοπέλα με κάποιον άλλο?? Μα, αν ο ένας καλύπτει αυτές τις ανάγκες στον άλλο, και μετά από κάποια γεγονότα αποδείξει ο ένας στον άλλο οτι μαζί μπορούν να καταφέρουν να προσπεράσουν τα πάντα, τότε ΠΟΙΟ είναι το πρόβλημα????
Κοινώς, θεωρώ την ζήλια το πιο άχρηστο και επιζήμιο συναίσθημα, και όποτε έρχεται το διώχνω με την λογική. Ή με κουβέντα, στην τελική!... Πάντως δεν το αφήνω με τίποτα μέσα μου, να δηλητηριάζει την ψυχή μου και να με σκοτώνει!....
Αυτά.
Φιλιά! :)
Den diafwnw mazi sou, an kai pisteyw oti se merikes periptwseis h zhlia mporei na einai paragwgiko sunaisthima...
omws...
oso kai na thes na to ekshghseis me th logiki, den ginetai. zhleueis thes den thes... :)
Post a Comment