Εσύ δεν είχες πουθενά να ανασαίνεις
Μες στην παλάμη σου ο κόσμος να κοιμάται
Δε βρήκες νόημα μες στις δικές σου σκέψεις
Μόνο σε σκόρπιες αναμνήσεις να φοβάσαι
Παρέα κάνεις με σιωπές
Μες στους καθρέφτες σου τους φίλους σου γυρεύεις
Δε μπορείς να ζεις σαν ξένη
Μες στην έρημη φωνή σου
Δε μπορείς να με αγγίξεις
Με το όμορφο φιλί σου
Θα πετάξω και θα φύγω σε ένα κόσμο από αστέρια
Και από εκεί θα σε κοιτάζω με τα δάκρυα στα χέρια
Εσύ δεν έζησες καμιά μικρή αλήθεια
Σα μια πριγκίπισσα βουβή να περιμένεις
Χανόσουν όμορφη σε άδεια παραμύθια
Μα ξάφνου γέρασες τη νιότη να προσμένεις
Παρέα κάνεις με σιωπές
Μες στους καθρέφτες σου τους φίλους σου γυρεύεις
Δε μπορείς να ζεις σαν ξένη
Μες στην έρημη φωνή σου
Δε μπορείς να με αγγίξεις
Με το όμορφο φιλί σου
Θα πετάξω και θα φύγω σε ένα κόσμο από αστέρια
Και από εκεί θα σε κοιτάζω με τα δάκρυα στα χέρια
Δε μπορείς να με αγγίξεις...
Με το όμορφο φιλί σου...
Δε μπορείς να με αγγίξεις...
Δε μπορείς...
"Good judgment comes from experience, and often experience comes from bad judgment." Rita Mae Brown
Tuesday, 9 September 2008
Δεν Μπορώ Να ζω Σαν Ξένη
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment