Σ’αγαπάω πολύ. Δεν στο είπα πολλές φορές...
Κι εσυ, αχ, κι εσυ ρωτούσες συνέχεια!
Φοβόσουν άραγε οτι δεν σ’αγαπάω; Ή μήπως ήξερες οτι θα έρθει σύντομα η ώρα που δεν θα μπορώ να στο λέω πιά;

Σ’αγαπάω!

Μακάρι να μπορούσες να με ακούσεις...
Μακάρι να μπορούσα να τρυπώσω μέσα στο μυαλό σου, λίγο πριν ταξιδέψει κι αυτό, και να σου πώ πόσο πολλά μου έχεις δώσει, κι ας μην το ξέρεις...

Είναι κρίμα να φεύγεις τώρα... Τώρα που εγώ δεν έχω προλάβει ακόμα τίποτα να σου δώσω... Είναι κρίμα να φεύγεις έτσι... Απο ένα λάθος... Είναι κρίμα...

Μακάρι να μπορούσα να σε δώ για λίγο και μακάρι να μπορούσες κι εσύ να με δείς και να με ακούσεις...
Ποιό ήταν το τελευταίο πράγμα που σου είπα; Δεν θυμάμαι...
Δεν θυμάμαι...
Με ποιές λέξεις μου στο μυαλό σου θα φύγεις;
Μη φύγεις...