Wednesday 18 March 2009

ΠΑΡΑΠΟΝΟ


Μερικές φορές νοιώθω τα πόδια μου να μουδιάζουν... Στο άκουσμα των ήχων που βγάζεις απο το στόμα σου τα χέρια μου τρέμουν. Όχι μην με παρεξηγείς, δεν είναι φόβος!

Απογοήτευση είναι.

Πώς μπόρεσες να σκεφτείς έτσι για μένα;
Μετά απο τόσα που έκανα για σένα;
Ό,τι περνούσε απο το χέρι μου για να σε βοηθήσω το έκανα. Ό,τι μπορούσα για να απαλύνω τον πόνο σου όταν πονούσες το έκανα. Όσα μπορούσα να πώ για να χορτάσω την ανάγκη σου για αλήθεια, τα είπα. Όσα είχα να σου δώσω, όλα στα έδωσα. Όσα μου ζήτησες και ακόμα περισσότερα.
Λέξεις, νότες, χρώματα....
Όλα στα έδωσα!!
Ποτέ δεν κρύφτηκα!! Ποτέ δεν έκανα πίσω!! Ποτέ δεν σου γύρισα την πλάτη.

Και εσύ αφήνεις τόσα λόγια, άδικα , μικρά... να βγαίνουν απο το στόμα σου και να με βομβαρδίζουν. Τα βλέπω στο δρόμο, στα πρόσωπα, στα χέρια, στις λέξεις... Είναι μπροστά μου παντού... Άνοιξες το κουτί και τα άφησες να ξεχυθούν χωρίς φειδώ, χωρίς αιδώ, χωρίς τύψεις.

Ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκες πως κάνεις λαθος;

Ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκες πως καταδίκασες σε θάνατο έναν αθώο χωρίς καν να τον περάσεις απο δίκη;

Ακόμα και τώρα, ακόμα και αυτή τη στιγμή που πονάω, εσένα δεν σε κατηγορώ. Σε δικαιολογώ.
Έχεις ανάγκη να με κατηγορήσεις. Έχεις ανάγκη να είμαι εγώ η αιτία...
Έχεις ανάγκη να βρείς τον ένοχο.

Μα δεν είμαι εγώ.

Έχω ένα παράπονο... και...
Δεν είναι τα λόγια...
Είναι που απέτυχα ακόμα μια φορά να σε κάνω να καταλάβεις.
Δεν είναι τα λόγια σου...
Είναι που ο καθρεύτης μου, δείχνει την εικόνα παραμορφωμένη.
Δεν είναι τα λόγια...
Είναι που καταφέρνεις να κάνεις την ψυχή μου να ματώνει.
Με τα λόγια σου...

8 comments:

Anonymous said...

H aderfh mou mou elege panta: "Na dineis shmasia mono se autous pou exoun gia sena shmasia."

Kai h zwh sunexizetai...

Μαρια Νικολαου said...

Με τα πάντα σου...

tovenito said...

όταν τα λόγια πονούν πιο πολύ από τις πράξεις..

mnisikakos said...

όταν δίνεις τα πάντα και δεν έχεις τίποτε άλλο παραπάνω να προσφέρεις μετά περιμένεις τον άλλο να κάνει κίνηση...μπορεί να σε πληγώσει, αλλά εσύ επέλεξες να τα δώσεις όλα..χωρίς αντάλλαγμα διότι έτσι αισθανόσουν..μην περιμένεις λοιπόν τίποτα, το καθήκον σου το έκανες σαν άνθρωπος που αγαπά.

koritsaki me ta polla mallia said...

τον αγαπάς πραγματικά.. αυτό δν μπορεί να στο αρνηθεί..

μν ματώνεις άλλο. κλείσε τις πληγές κ προχώρα παρακάτω.

την καλησπέρα μ mafalda.

Mafalda said...

Kalhspera se olous!!
Isws sas fani parakseno, alla auto to keimeno den eixe paralhpth mia erwtikh sxesh...

ΑΧΤΙΔΑ said...

Τα διάβαζα και αισθανόμουνα σα να τα έγραφα εγώ όταν πληγώνομαι απο κάτι..έτσι παραπονιάρα και εύθικτη είμαι κοριτσάκι..( λες να είσαι κόρη μου!).Μη χαλάς τη ζαχαρένια σου παιδί μου ν' αναρωτιέσαι για την αδικία που θα συναντάς στο διάβα σου..άπειρες φορές θ' αναρρωτιέσαι γιατί δεν είναι φανερή η καλή σου διάθεση να θέλεις το καλό του πάνω απο το δικό σου..Μα η ζωή είναι ωραία ..και ο χαμένος είναι εκείνος που δεν καταλαβαίνει ,όχι εσύ που πληγώνεσαι μα παίρνεις το δίδαγμα σου.Σου δινω ένα πρωινό τρυφερό φιλάκι και σου εύχομαι μια καλή μέρα!

Mafalda said...

s'euxaristw Axtida mou. (ki h mama mou kati paromoio mou eipe :))

Olous sas euxaristw!!
Bohthaei polu to na akouw th gnwmh sas :)