Έκανα μια σκέψη για σένα...

Σκέψεις...
Παντού μπερδεμένες μέσα στο κεφάλι μου.
Αφήνεις αποτυπώματα σε ό,τι αγγίζεις... Αφήνω κι εγώ τα δικά μου...
Καθώς οι ζωές μας διασταυρώνονται, για πολύ ή για λίγο...
Λόγια, αγγίγματα...
Τόση ζεστασιά στα μάτια σου...
Και μερικές φορές μια πίκρα...διαπεραστική σαν γυαλί ανάμεσά μας.
Φοβάμαι να σε αγγίξω μην σε πονέσω.
Τα δικά μου χέρια δεν είναι λεπτά και απαλά σαν τα δικά σου.
Όλα μου λένε φύγε...
Μα πώς; Πώς να φύγω απο σένα; Πως να φύγω απο τη ζωή μου;
Ανοίγεις μια πορτούλα και χείμαρρος ξεχύνονται οι σκέψεις και τα συναισθήματά μου.
Σε έπνιξαν;
Λυπάμαι... Λυπάμαι...